این مسجد به نام مسجد «کول شریف» یا در واقع مسجد «قول شریف» هم معروف است و دومین مسجد بزرگ روسیه به شمار می‌آید.

با این که این مسجد به نسبت دیگر مساجد معروف دنیا قدمت زیادی ندارد، ولی نامش در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و نام قول شریف به افتخار پهلوان ملی تاتارها برای آن به‌کار می‌رود.

بنای این مسجد ۱۳ سال پیش به نیت بازآفرینی مسجد اسطوره‌ای عهد غازان‌خان که در حدود ۴۵۷ سال پیش (۱۵۵۲ میلادی) به دست نیروهای ایوان مخوف از بین رفت، آغاز شد. بنای این مسجد حدود ۹ سال طول کشید و در سال ۱۳۸۴شمسی (۲۰۰۵میلادی) گشایش یافت.

ورودی ها

• اشنایی با تاتارستان

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری روسیه

جاذبه‌های گردشگری روسیه

جاذبه‌های روسیه

کجا و چه زمان؟

مردادماه و اوایل شهریورماه گرم‌ترین فصول روسیه هستند. زمستان‌های روسیه طاقت فرسا و به شدت سرد است به طوری که در مسکو هوا به ۵۰- یا ۶۰- درجه سانتی‌گراد می‌رسد ولی باز هم در این فصل علاقه‌مندان به گردشگری برای لذت از برف و سرما دل را به دریا می‌زنند و در رستوران‌ها و کافی شاپ‌های مسکو و اطراف به تماشای بارش برف و لذت از میهمانی‌های روس‌ها می‌پردازند.

فصل بهار خیلی انتخاب مناسبی برای سفر به روسیه نیست چرا که در این فصل برف‌ها شروع به آب شدن می‌کنند و مشکلات فراوانی برای رفت و آمد در خیابان‌ها ایجاد می‌کنند.

هوای روسیه خشک است به همین دلیل حتی در مناطق شمالی نزدیک به سیبری در تابستان دمای هوا به ۲۰ درجه سانتی‌گراد نیز می‌رسد. در مسکو و سنت پیترزبورگ دما در تابستان بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی گراد در تغییر است.

عید شکرگزاری و مراسم کریسمس و سال نو بیشترین جشن‌ها و فستیوال‌ها را در بر می‌گیرند و روسیه را به هدف مناسبی برای سپری کردن تعطیلات تبدیل می‌کنند.

فستیوال موسیقی بهاره در ماه اردیبهشت اجراهای مختلف از اپراها و موسیقی‌های محلی را بر می‌گیرد. جشنواره فیلم مسکو در پاییز و در سال‌های فرد برگزار می‌شود.

کاخ کرملین یادگار‌های سیاست و سلطنت و کمونسیم و دمکراسی در روسیه را در بر دارد. در این کاخ بود که ناپلئون در آن نشست و سوختن مسکو را تماشا کرد؛ لنین دیکتاتوری کارگری را به راه انداخت؛ خروشچف جنگ سرد کرد و یلتسین از روسیه نوین سخن گفت. موزه کاخ کرملین میراث به جا مانده از این وقایع تاریخی-سیاسی را برای شما به نمایش می‌گذارد.

مامیف کورگن (MamayevKurgan) یادگار جنگ استالینگراد است و یادبود‌های سربازانی را که کشته شدند در بر دارد. مجسمه مادر روسیه که شمشیری را در دست دارد یکی از زیباترین اثار هنری روسیه است.

کاخ موزه هرمیتیج (Hermitage) در سنت پیترزبورگ با دارا بودن بیش از ۳ میلیون اثر تاریخی هنری به جا مانده از یک قرن و نیم سلطنت تزارها یکی از بزرگترین مجموعه‌های هنری-تاریخی اروپا است.

پارک لاپلند (Lapland) که توسط یونسکو حفاظت می‌شود با دارا بودن ۲۷۸۴ کیلومتر مربع وسعت و ۳۳ گونه مختلف پستانداران و پرندگان از دیگر جاذبه‌های دیدنی روسیه است.

حتماً در سفر به روسیه وقت زیادی را به بازدید از شهر سنت پیترزبورگ اختصاص دهید چرا که این شهر در طی سال‌های حکومت کمونیست‌ها ماهیت تزاری و سلطنتی خود را حفظ کرده و چندین کاخ و موزه و کتابخانه معروف را در بر می‌گیرد. در اطراف کاخ‌های این شهر رودخانه‌ای جریان دارد که شهر را به چیزی شبیه شهر ونیز در ایتالیا تبدیل کرده.

اطلاعات مفید:

برای سفر به روسیه نیاز به روادید مخصوص روسیه که از سفارت آن کشور قابل دریافت است؛ دارید.

برای رانندگی در روسیه به گواهینامه بین‌المللی (IDP) نیاز است.

ورودی ها

• آشنایی با جاذبه های گردشگری مسکو

مسجد قل شریف روسیه

تور مسجد قل شریف روسیه

تور روسیه

نام این مسجد از آخرین امام جماعت خود «سید قل‌شریف» گرفته است. او یکی از رجال سرشناس مذهبی، عالم، شاعر و سیاست‌ مدار و از فرماندهان دفاعی شهر قازان بوده که در این مسجد خدمت می‌ کرده است و در طول اشغال این شهر کشته شده است.

 

وی سید بوده و جد او به پیامبر اکرم(صل الله و علیه و آله وسلم) می رسد و در دفاع از قازان علیه نیروهای روسی سال ۱۵۵۲ میلادی کشته شده است.

این مسجد در حملات قازان از سوی «ایفان رهیب» که فرمانده نیروهای روسیه بوده سال ۱۵۵۲ میلادی تخریب شده و در سال ۱۹۹۶ میلادی بازسازی شده و ۲۴ ژوئن ۲۰۰۵ میلادی افتتاح شده است و کشورهای عربی و اسلامی در صندوقی که برای ساخت مسجد قل شریف تاسیس شده بود، کمک کردند که از جمله آن امارات و عربستان بوده است.

 

این مسجد در دو طبقه ساخته شده است و یک طبقه آن مصلی و طبقه دیگر آن موزه اسلامی است. گنبد مرکزی این مسجد ۳۹ متر است و ۴ مناره اصلی آن ۵۷ متر ارتفاع دارند. مسلمانان تاتار بخش عمده‌ای از هزینه ساخت مسجد را داده اند.

عده‌ای اعتقاد دارند سبک معماری این مسجد وامدار سبک‌ های بلغاری است، اما مؤلفه‌ های آن به سبک عثمانی و دوره رنسانس شباهت دارد. مسجد قدیمی دارای مناره‌های ۸ متری بوده که در ساخت آن سنگ‌های سفید نقش اصلی را برعهده داشت. در این مسجد یک مدرسه اسلامی و یک کتابخانه نیز قرار داشت.

آسمانخراش هفت خواهر روسیه

نرخ تور روسیه

قیمت تور روسیه

تور روسیه

هفت آسمانخراش استالینی. هفت  خواهر . هفت آسمانخراش که اوایل سالهای ۱۹۵۰ میلادی قرن گذشته به دستور استالین برای تغییر چهره مسکو ساخته شدند، هم اکنون جزء لاینفک سیمای معماری پایتخت روسیه ، کارت ویزیت آن و بخشی از تاریخ مسکو هستند.

ساخت بخش مرکزی دانشگاه دولتی مسکو در تپه های  واروبیوف ۴ سال و نیم طول کشید. این آسمانخراش مرکز مجتمع بزرگی شد که از ۲۷ ساختمان تشکیل شده است. این مجتمع به مانند خانه ای با زیر ساخت بسته و مستقل ، بشکل شهرکی در یک خانه طرحریزی شده بود که در آن همه چیز ضروری برای زندگی وجود دارد. چند دانشکده، دفاتر اداری، کتابخانه علمی، موزه و سالن نمایش برای ۱۵۰۰ نفر. در اضلاع چپ و راست بخش مرکزی ، خوابگاه، آپارتمان های مسکونی برای پروفسورها قرار دارد. همانا چنین نزدیکی شاگردان و استادان موجب ساخت آسمانخراش عمودی خود ویژه بعنوان سمبل قللی شد که باید آنها را فتح کرد.

بزرگترین ساعت مسکو روی یکی از برج های ساختمان نصب شده است. قطر صفحه آن ۹ متر است و درازای عقره دقیقه شمار – بیش از ۴ متر که دو بار درازتر از ساعت های کرملین است. بر طبق طرح اولیه، ساختمان دانشگاه مسکو فاقد میل برج بود. در ارتفاع ۱۸۳ متری قرار بود مجسمه یادبود میخائیل لومونوسوف، دانشمند کبیر روس کار گذاشته شود که دانشگاه مسکو به نام او نامیده شده است. اما استالین که شخصا ساخت این هفت آسمانخراش را کنترل می کرد، پیشنهاد معماران را رد کرد. او مقرر کرد به جای مجسمه، میلی بر فراز برج نصب شود تا ساختمان دانشگاه مسکو شبیه دیگر آسمانخراش هایی باشد که در همان زمان ساخته می شدند.

هم اکنون میل ۵۷ متری با ستاره ای بر سر آن زینت بخش ساختمان عظیم دانشگاه دولتی مسکوست.در زمان اتحاد شوروی شایعاتی در اینباره پخش می شدند که در داخل میل برج اتاقی متعلق به ک.گ.ب وجود دارد. گویا از این اتاق برای نظارت خارجی بر حرکت شخصیت های عالیمقام استفاده می شد. معلوم نیست این شایعات حقیقت دارند یا بافته خیال هستند. به همین شکل هنوز هم معلوم نشده است که در زیر ساختمان مرکزی چه چیزی وجود دارد. اما مشخص است که طبقات آسمانخراش فقط سر به آسمان نکشیدند و حداقل سه طبقه نیز در دل زمین قرار دارند

چندی پیش یکی از اسرار دانشگاه آشکار شد. معلوم شد زیر این ساختمان بزرگ خط متروی محرمانه کشیده شده است. این خط مترو از کرملین بسوی فرودگاه ونوکووا -۲ کشیده شده است که از آنجا هواپیماهای دولتی پرواز می کنند.

اما ساختمان دانشگاه مسکو اسراری دارد که تا به امروز محرمانه باقی مانده اند. می گویند در عمق زمین یک ساختمان دیگر ساخته شده است که دلیل ساخت آن معلوم نشده است. بعلاوه شایعاتی پخش شده بود که گذر راه محرمانه زیر زمینی، دانشگاه را به خانه ییلاقی و یک شهر محرمانه زیر زمینی پیوند می دهد.

اسرار، شایعات، خیالبافی ها توجه به یکی از معروف ترین ساختمان های مسکو را بیشتر می کند که هزاران نفر در آنجا تحصیلات عالی کسب کرده اند و افتخار علم شوروی و روسیه هستند، سیاستمدار و تاجر شدند. این آسمانخراش که برای مدت طولانی بلند ترین ساختمان اروپا به حساب می آمد امروز نیز زینت بخش پایتخت روسیه، بخشی از تاریخ آن و شاهکار معماری کشور باقی می ماند.

ورودی ها

• هفت اسمانخراش مسکو

کلیسای عظیم واسکرسنی

تور روسیه

کلیسای عظیم واسکِرِسنی که در سال ۱۸۱۴ میلادی ساخته شد یکی از آنهاست. گنبد بزرگ کلیسای واسکرسنی از هر نقطه آرزاماس قابل رویت است. کلیسای سنگ سفید به سبک کلاسیسم ساخته شده و نمای بیرونی آن مزین به صحنه هایی از سوژه های انجیل است. بدشواری می توان باور کرد که اواخر سال ۱۹۲۰ میلادی می خواستند این اثر بی نظیر را منفجر کنند. در آن زمان در اتحاد شوروی، آتئیست های جنگ طلب کلیساها در سراسر کشور را نابود می کردند. کلیسای «واسکرسنی نیز محکوم به مرگ شده بود. خوشبختانه ساکنان آرزاماس به دفاع از کلیسا برخاستند و توانستند آن را از مرگ نجات بدهند.

جنگل آرزاماس روسیه

تور جنگل آرزاماس روسیه

قیمت تور روسیه

عکس های جنگل آرزاماس روسیه

آرزاماس در جنوب منطقه نیژگورود کنونی قرار دارد. ساکنان پایتخت که چشمانشان از دیدن چیزهای زیبا پر است بدشورای متعجب می شوند، اما زیبایی آرزاماس آنها و دیگر توریست های دنیا گرد را بی تفاوت نمی گذارد.

بنیان گذاران این شهر زیاد به زیبایی معماری شهر فکر نکردند. اواسط قرن ۱۶، تزار روس به دژ غیر قابل نفوذ نیاز داشت که از مرزهای شرقی کشور بزرگش دفاع کند. مستحکمات چوبی که از تیرهای چوبی درست شده بودند در ساحل رودخانه برپا شدند. بمرور زمان دژ آرزاماس معنای نظامی خود را از دست داد. ساکنان آن سلاح های خود را به زمین گذاشتند و به تجارت و پیشه وری پرداختند.

در قرن ۱۷، آرزاماس، نقطه مهم ترانزیتی در مسیر بازرگانی بین مسکو و مناطق جنوب – شرق روسیه شد. شهر بتدریج بزرگتر و ثروتمند تر می شد. غاز های آرزاماس در سراسر کشور معروف شدند. ابتدا غازهای جنگی پرورش می یافتند : جنگ غازی در آرزاماس محبوبتر از جنگ خروس بود. جنگ غازی یکساعت طول می کشید. جنگجویان پرنده با شدت تمام می جنگیدند، با نوک خود ضرباتی به گردن دراز و بالها و سینه دشمن وارد می آوردند. بازرگانان ثروتمند در اوج نبرد دست به شرط بندی های بزرگ می زدند و پول هنگفتی رد و بدل می شد. در قرن ۱۹، جنگ غازها پس از دخالت انجمن دفاع از حیوانات ممنوع شد. از آن زمان به بعد ساکنان آرزاماس غازها را برای فروش به عنوان یک ماده خوراکی پرورش می دهند.

در نیمه دوم قرن ۱۸، شهر شکوفا شد. این دوره را قرن طلایی  آرزاماس می نامند. شهر رشد می کند و توسعه می یابد. خانه زیبای تجاری و کلیسای باشکوهی در مرکز تاریخی شهر حفظ شده است. به عقیده کارشناسان در آرزاماس در قرون ۱۹-۱۸ کلیساهایی در حد «عظمت و شکوه پایتخت  ساخته شدند.

در شهر کلیساهای زیادی وجود دارد که در سالهای گوناگون ساخته شده اند. سبک معماری آنها متفاوت، اما فوق العاده زیبا و باشکوهند. کلیساهای آرزاماس بشکل زیبای روی تپه ها قرار دارند و منظره جالبی را شکل می دهند. اوایل قرن گذشته در باره آرزاماس نوشتند: به هر جا نگاه شود، گنبدهای طلایی آنقدر زیادند که به نظر می رسد شهر در کارگاه خیاطی طلادوزی دوخته شده است .

شایان ذکر است که طلادوزی های شهر معروفند. خانم های شیک پوش روس با علاقه زیاد روسری و پیراهن هایی را خریداری می کردند که توسط راهبه های صومعه زنان نیکولایف  دوخته می شد. در سال ۱۸۸۵ میلادی در نمایشگاه روز یکشنبه در نیژنی گورود ، طلادوزی های راهبه های این صومعه مدال برنز را دریافت کرد. استادان این فن اسرار هنر طلادوزی سنتی را تا کنون حفظ کرده اند.

امروز نیز مانند صد سال پیش آرزاماس یکی از شهر های زیبای روسیه باقی می ماند. سیمای جذاب و اغوا کننده آن تحسین هر گردشگری را برمی انگیزد.

ورودی ها

• کلیسا هایی که در جنگل ساخته شدند

بیابان چارا روسیه

تور بیابان چارا روسیه

عکس های بیابان چارا روسیه

تور روسیه

در شرق سیبری در دره رود چارا که در میان تایگای بی حد و مرز و قلل برفپوش قرار دارد. بیابان چارا به طول ۱۰ و عرض ۵ کیلومتر اولین بار اواسط قرن گذشته کشف شد. از آن زمان تا کنون پژوهشگران سعی می کنند به راز این پدیده بی نظیر طبیعی پی ببرند.

به عقیده زمین شناسان، بیابان چارا حدود ۱۰۰ هزار سال پیش شکل گرفته است. زمانی دریاچه ای در آنجا بود که خشک شد و این بیابان باقی ماند. نشانه های بیابان کلاسیک آشکارند : شن زیاد و روان و طوفان گرد و غبار. اما چیز دیگری وجود دارد که در هیج جای دیگر دیده نمی شود.زمستان ها برف بیابان چارا را می پوشاند و یخچال های کوچکی در بین شن ها ظاهر می شود. در کجای جهان می توان اسکی بازان را دید که در شیب تپه های شنی برفپوش اسکی بازی می کنند؟ در عمق شن های بیابان سبزه زاری وجود دارد که در آن نه درخت نخل، بلکه کاج و درختان دیگر نواحی سردسیر می روید. قلل مرتفع کوهها تپه های شنی را احاطه کرده اند که حتی در هوای گرم تابستان برفپوش هستند. تضاد باور نکردنی است: شن های چارا مانند موزه خیالی زیر آسمان باز گسترده شده که جاهای دیدنی طبیعی جنوب و شمال را به نمایش گذاشته است.

منظره بیابان چارا دائما تغییر می کند: تحت تأثیر باد، شن ها آرام جابجا می شوند اما هرگز از مرز بین بیابان و تایگا عبور نمی کنند. این نیز یک معمای دیگر این بیابان است. دو نقطه طبیعی تیاگا و بیابان، گویی پیمانی در باره تفکیک ارضی به امضا رسانده اند: ۵۰ سال است که مرز تایگا و بیابان تغییر نکرده است. در عین حال هیچگونه خط مرزی وجود ندارد: بیابان بلافاصله پس از جنگل شروع و در ساحل باتلاق عمیقی به تپه ۱۰ متری ختم می شود. توریست ها دوست دارند در مرز تایگاه و بیابان عکس بگیرند: با یک پا در بیابان و پای دیگر در جنگل انبوه.

شن های تپه های سیبری از سنگ های رنگین کوهستانی تشکیل شده است. وقتی باد می وزد، شن ها از شیب تپه ها روان می شوند و زیر نور آفتاب مثل برلیان های کوچک به نظر می رسند. اگر باد شدید باشد، شن ها به هوا بلند می شوند و گردباد قوی شکل می گیرد. تصویری زیبا، که بهتر است از دور به آن نگاه شود. طوفان شن مشکلات زیادی برای افراد ناوارد ایجاد می کند.

زیباترین منظره بیابان چارا غروب آنجاست. بیابان در غروب به رنگ های اعجاب آوری در می آید. بیابان مانند دختری شیک پوش، لباس  های زرد، نارنجی ، صورتی و بنفش را به تن می کند. و فقط پس از پنهان شدن خورشید در افق ، تاریکی شب بیابان را می پوشاند. بیابان در انتظار طلوع خورشید خاموش می شود.

یکی دیگر از اسرار بیابان چارا را برای شما آشکار می سازیم. این بیابان حاوی ذخیره عظیم آب است. بیابان، چشمه های زیر زمینی را می پوشاند که آب دو دریاچه در شمال شرق را تأمین می کند. سواحل این دریاچه ها جای محبوب توقف توریست هاست که برای دیدن پدیده طبیعی سیبری شرقی به آنجا سفر کرده اند. بعید نیست که در عصر نئولیت دریاچه های دیگری پیرامون بیابان چارا وجود داشتند. باستان شناسان در مرزهای جنوب شرق بیابان ، باقیمانده های خانه های ساکنان باستانی و وسایل زیادی را پیدا کردند تبر های سنگی، زیور آلات ابتدایی و دستبند. این نکته گواه آن است که وجود آب کافی دلیل سکونت اجداد ما در آنجا بوده است.

دولت روسیه، بیابان چارا را یادبود زمین شناسی طبیعت نامیده است.

غار کاشکولاک خاکاسی روسیه

غار کاشکولاک روسیه

تور روسیه

در شیب کوه  کاشکولاک واقع در سیبری جنوبی در خاک جمهوری خاکاسی غاری وجود دارد که از اعتبار بدی برخوردار است و بومیان آن را  غار شیطان سیاه می نامند و معتقدند که یکی از وحشتناک ترین جاهای روی زمین است. دلایل برای چنین اظهار نظری کفایت می کند.

غار  شیطانی اواسط قرن گذشته توسط زمین شناسان مسکو کشف شد. عمق آن ۴۹ متر و درازای آن بیش از ۸۰۰ متر است. اما نباید زیاده از حد به عمق این غار نزدیک شد. حتی شجاع ترین آدم های نترس که به هیچ چیز باور نمی کنند در این غار دچار ترس و وحشت غیر قابل توضیحی می شوند. به گفته ساکنان بومی ارواح غار دوست ندارند آدمها را در مقبره سنگی خود ببینند.

بر طبق افسانه قدیمی، در دوران باستان در نزدیکی این کوه رود  طلا جریان داشت که ارواح مردگان از طریق آبهای آن به سوی پادشاهی سایه ها شناور بودند. در غار کاشکولاک، جادو گر بزرگ، شامان، به استقبال آنها می رفت و دروازه دنیای دیگر را به روی آنها می گشود. اگر آدم زنده ای وارد غار می شد، شامان – جادوگر او را دیوانه می کرد و گاهی جانش را می گرفت.

این باورها با  افسانه های شهری معاصر تکمیل می شوند. می گویند در سال ۱۹۶۰ میلادی گروهی از ۲۰ دانشجو به غار کاشکولاک رفتند. فقط دو دختر که تا حد مرگ ترسیده بودند از آنجا برگشتند. بعدا یکی از آنها در کلینیک روانی جان سپرد و از سرنوشت دومی خبری در دست نیست. در سال ۱۹۹۶ میلادی ۵ توریست در این غار ناپدید شدند. تنها کسی که نجات یافت از هیولاهای پشمالو و دری آتشین در دیوار سنگی تعریف کرد. این جوان را در بیمارستان بستری کردند که دو هفته بعد بر اثر بیماری ناشناسی درگذشت.

شکاکان می گویند، این حرفها پوچ و بی اساسند. فقط داستانهای وحشتناک از آن نوعی است که توریست ها شبها دور هیمه آتش برای یکدیگر تعرف می کنند. اما دانشمندان نیز چیزهای عجیبی در غار دیدند. یکی از محققان در سال ۱۹۸۵ میلادی وارد این غار شد. ابتدا هیچ چیز عجیبی رخ نداد. پژوهشگر مأیوس داشت از غار خارج می شد که ناگهان نگاه سمج کسی را بر خود حس کرد. وقتی برگشت، پیرمردی با ریش بلند سفید را دید که چشمانش دو گوله آتش بودند. روح، انسان را بسوی خود خواند. دانشمند گویی هیپنوتیز شده باشد بدنبال او رفت اما ناگهان دعای دوران کودکی را به یاد آورد. هیکل پیرمرد بتدریج آب و بزودی در تاریکی محو شد.

سالهاست که دانشمندان سعی می کنند توضیح علمی برای این پدیده غیر نرمال پیدا کنند. با کمک دستگاه های ما فوق حساس، توانستند ناهنجاری های عجیبی را در داخل غار به ثبت برسانند. وقتی غار خالی است هیچ اتفاقی نمی افتد، اما به محض ورود انسان طوفان مغناطیسی شروع می شود. بعلاوه دستگاه ها، سیگنال ضعیفی را دریافت کردند که منبع آن در اعماق زمین است.

عقاید دانشمندان در باره ایمپولس های غیرعادی که با فرکانس های مشخصی ظاهر می شوند با هم فرق دارد. تعدادی معتقدند که این سیگنال ها مصنوعی هستند.  شکارچیان بشقاب پرنده نیز گزینه خاص خود را ارائه می دهند: آنها مسافران فضایی را مقصر تمام این چیزهای غیر عادی می دانند. گویا در اعماق غار  شیطان سیاه نوعی دستگاه پنهان شده است که صد ها هزار سال پیش توسط مسافران فضایی پیشرفته کار گذاشته شده است. این دستگاه سیگنال ها را به نقاط دور کیهان می فرستد. شاید این  فانوس ی است که به کاپیتان های سفینه های فضایی کمک می کند هنگام پرواز به زمین، راه را گم نکنند؟

متأسفانه یا خوشبختانه،  توریست های فضایی هنوز از غار کاشکولاک دیدن نکرده اند. اما گردشگران زمینی زیاد هستند – پژوهشگران، غارنوردان و دوستداران ماجرا جویی. بت پرستان نیز به آنجا می روند و در پایه کوه کاشکولاک مراسم عجیب و غریبی برگزار می کنند. شامان های معاصر خاکاسی از رفتار بیگانگان ابراز ناراحت می کنند و نگران آنند که ارواح خشمگین غار جان کسانی را بگیرند که آرامش آنها را برهم می زنند. در این خصوص فقط باید به عاقل بودن مهمانان غار  شیطان سیاه امیدوار بود.

معرفی کارگوپل روسیه

تور کارگوپل روسیه

تور روسیه

اراضی شمال بخش اروپایی روسیه را – پادشاهی بکر طبیعی – شمال روسی می نامند. جنگل های انبوه صدها کیلومتر در حالتی خمار جا خوش کرده اند و آبهای پاک و کریستالی رودها و دریاچه ها صحنه پایکوبی ماهی هاست. تابستان در آنجا می توان شاهد شبهای سفید بود- یک پدیده طبیعی که به جای تاریکی شب، انوار غروب و افق سحرگاهی بر شهرهای شمال و مناظر طبیعی می تابد. انوار غروب و سحر جذابیت خاصی به مناظر طبیعی و یادبودهای معماری شمال روسی می بخشد.

شهرک کارگوپل در بین زیبارویان طبیعی در ساحل رود اونِگی دراز کشیده است که با معابد قدیمی سنگی و یادبودهای معماری چوبی تزیین شده است. برای نخستین بار در سال ۱۳۸۰ میلادی در دستنوشته ها از آن یاد شد، اما بی شک شهر مسن تر است. در قرن ۱۲ اولین نقاط مسکونی در آنجا ظاهر شد. مردم ساکن در آنجا به ساخت خانه، کلیسا و صومعه پرداختند. استحکامات چوبی تا به امروز در کارگوپل حفظ شده اند – خاکریزهای بلند که محله های مرکزی شهر کوچک را احاطه کرده اند.

اواخر قرن ۱۶، شهر کارگوپل یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای روسیه بود. ،شهروندان این شهر با استفاده از امتیازات تجاری که از طرف تزار واگذار شده بود، ماهی،نمک و خز را با قیمت سودآور می فروختند. به برکت پاداش خوب بازرگانان ، دهها کلیسای زیبا ساخته شد. مجتمع جالب معماری در میدان سابورنی شکل گرفت. کلیسای سنگ سفید« میلاد مسیح که در قرن۱۶ ساخته شده بود با تزیینات غنی خود ، مروارید این مجموعه است. جایگاه ۵ طبقه ای شمایل با شمایل های قدیمی سبک شمال شگفت آور است. در نزدیکی آنجا، کلیسای یوهان پردتچی قرار دارد که یکی از مرتفع ترین ساختمان های شهر -۳۵ متر است. این کلیسا ساخت قرن ۱۸ دارای ۵ گنبد دو گانه بی نظیر است. کلیسای ووِدنسکی یکی دیگر از اجزاء تابلوی معماری زیبای شهر است – کلیسای زیبا سنگ سفید ساخته شده در قرن ۱۹٫ هم اکنون موزه منطقه شناسی در آنجا مستقر است.

در قرن ۱۸ وقتی روسیه به دریای بالتیک راه یافت، راه تجاری شمال اهمیت خود را از دست داد. شهرت پر سر و صدای شهر کارگوپل به گذشته پیوست و گویی شهر درخواب عمیقی فرو رفت. ساکنان در فکر شکار سنجاب های سفید بودند، اما تعداد آنها کمتر شده بود. در سال های۱۸۷۰ هر سال تا ۲ میلیون پوست سنجاب از آنجا صادر می شد و در سال ۱۹۰۰، فقط ۱۵۰ هزار. البته شهرت این شهر شمالی فقط به دلیل خزهای بی نظیر آن نبود: ساکنان روسیه به خاطر اسباب بازی های نقش دار کارگوپلی با آن شهر آشنا شدند.

سفال گری یکی از حرفه های قدیمی شهر کارگوپل بود. اجناس سفالی مرغوب بودند و خیلی خوب به فروش می رسیدند. از باقیمانده گل ها، استادان این فن، اسباب بازی برای بچه ها درست می کردند که بشکل جانوران گوناگون عجیب و غریب و آدمها بود. با گذشت زمان نقش های روشن روی این اسباب بازی ها ظاهر شد و ساکنان شهر آنها را در بازارهای مکاره شهر های دیگر می فروختند. مجسمه های سرامیک نقش دار زیبا از محبوبیت زیادی در بین خریداران برخوردار بود. استادکاران معاصر شهر کارگوپل سنن اجدادی در ساخت این نوع مجسمه ها را حفظ کرده اند. در حال حاضر، مجسمه های نقش دار کارگوپلی سوغاتی زیبا برای مهمانان شهر است.